Anayasa sınavının olduğu gün normalde kalkmam gereken saatten 1 saat 45 dakka sonra kalktım. Altıma sıçıyordum. Neyse ki yoğun trafik zamanı sarf ettiğim "kozyatağı akıyor karşim" lafı gerçek oldu ve trafik aktı sınava yetiştim. (20 dakka medicalparkın önünde beklediğimi bilirim otobüste)
İşte ondan sonra benim bilinç altıma yerleşmiş korku gereği telefonun alarmı çalmadan 5 dakka önce falan kalkıyorum artık kendim. Dün de aynısı oldu.
Kalktım. Gittim dişimi fırçaladım üstümü giyindim kremimi sürdüm sonra saaate bi baktım DAHA 2. Yani yatmamın üzerinden 1 buçuk saat geçmiş. Tekrar pijamalarımı giyip uyudum.
Not: benim odam arada kaldığı için ışık almıyor pek bi de sabah 6 da güneş tam doğmadığı için zifiri karanlık oluyor ondan da algılayamamışım mal gibi.
ÇOK KALİTESİZ UYUYORUM BEN. Her gece 5 kere uyanmalar. Uykusuzluktan ölüp yatağa girince 2 saat uyuyamamalar. İşte dünkü olay doruk noktası oldu. Hastaneye yatıcam.
biz buna stres sonrası travma diyoruz karşim. yakında geçer. kafanı rahat tut.
YanıtlaSilCidden yani geçer mi? Bana umut verdin karşim.
YanıtlaSilodanı değiştirmeyi dene belki işe yarar karşim.
YanıtlaSilhiç şaşırmıyorum..alıştık artık..
YanıtlaSil@zöööö* oda değiştirmek ile olmaz..bu adamın kafa takımlarını değişmesi lazım..
o da doğru o zaman her şeyin ilacı zamandır karşim.vakit atalara güvenme vaktidir.
YanıtlaSil